HISTORIA
   Pan Franciszek Rylski był twórcą, właścicielem i gospodarzem założonej przez siebie w 1895 roku placówki rzemieślniczej - zakładu rymarskiego, który choć w pewnym okresie został przebranżowiony, przetrwał ponad sto lat, do chwili obecnej.

   Założony w 1895 roku przez wówczas młodego 29 – letniego bardzo zdolnego i sumiennego rzemieślnika zakład rymarski od samego początku dał się poznać z wysokiej jakości usług. Świadczy o tym fakt, że wykonywał nie tylko usługi dla osób prywatnych, lecz realizował zlecenia dla wojska, które jak wiadomo rygorystycznie podchodziło do jakości i rzetelności wykonywanych na ich rzecz najdrobniejszych elementów. O wysokiej klasie usług rymarskich niech świadczy fakt, że pan Rylski osiągnął zaszczytne stanowisko starszego cechmistrza swojego zawodu.

   Tak się złożyło, że niezależnie od zakładu rymarskiego, w tym samym miejscu, tzn. przy ul. Głogowskiej, wtedy Sandomierskiej, przemianowanej w końcu 1910 roku na ul. Grunwaldzką, działały obok siebie jeszcze dwa zakłady rzemieślnicze: kowalski i stolarski. Pierwszy wykonywał metalowe okucia do powozów, bryczek i wozów wytwarzanych przez drugi. Wszystko koronował swoimi usługami rymarskimi pan F. K. Rylski. Tak więc rymarz, stolarz i kowal stanowili nawzajem uzupełniający się tercet rzemieślniczy. Na cztery lata przed śmiercią F. K. Rylski przekazał swój zakład rzemieślniczy jednemu ze swych synów – Marianowi Rylskiemu. Było to ponad 50 lat temu, w 1945 roku. Po jego śmierci (1968) firmę przejęła jego żona pani Stefania Rylska prowadząc ją praktycznie sama. Z pomocą w prowadzeniu firmy pospieszyła jej córka mgr. inż. Irena Rylska-Deręg, absolwentka Politechniki Warszawskiej, a jeszcze wówczas Liceum Mechanicznego tzw. „Rejtmajerówk” (od nazwiska pierwszego dyrektora liceum Rudolfa Rejtmajera), które to liceum ukończyła po reformie szkolnictwa zawodowego (1951) jako Technikum Mechaniczne, w 1952 roku. Wtedy była jedną z pierwszych dziewczyn, które uzyskały w Rzeszowie dyplom technika – mechanika. W 1959r. zawarła związek małżeński z mgr. inż.. Mieczysławem Deręgiem. W 1982 roku pani Stefania Rylska przekazała do prowadzenia zakład swojej córce Irenie. Jej mąż Mieczysław Deręg zrezygnował z państwowej posady i pospieszył z pomocą swojej żonie. Mało tego, również ich syn o imieniu Bogusz, po ukończeniu studium pomaturalnego i uzyskaniu pełnych uprawnień zawodowych stanął do pracy w rodzinnym warsztacie. Tym sposobem została zapewniona kontynuacja ponad stuletniej firmy na czwarte już pokolenie.